Οικονομική ύφεση και Κυκλοφορία

Σημαντική κάμψη της κυκλοφορίας οχημάτων στην Αθήνα, αλλά και στους αυτοκινητόδρομους της χώρας, και παράλληλη στροφή στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δείχνουν τα στοιχεία. Αιτία; Η οικονομική κρίση...
Την ίδια στιγμή μειώνεται και η διάρκεια των ωρών αιχμής, με τους συγκοινωνιολόγους να εκτιμούν ότι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στη διακοπή των άσκοπων μετακινήσεων με Ι.Χ. Ετσι, ενώ μέχρι και λίγους μήνες πριν τα διαστήματα αιχμής έφταναν έως και τις 11 το πρωί κατά περιόδους, πλέον αρχίζουν και συρρικνώνονται στο διάστημα μεταξύ 7-9.30 το πρωί και 2.30 μετά το μεσημέρι έως 5.30 το απόγευμα.
Ταυτόχρονα, όλο και περισσότεροι Αθηναίοι στρέφονται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, όπως καταδεικνύουν τα στοιχεία του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών (ΟΑΣΑ), βάσει των οποίων η αύξηση των επιβατών των αστικών συγκοινωνιών ξεπερνά τα 3 εκατομμύρια μόνο στο πρώτο τρίμηνο του χρόνου».

Οι αιρετικοί Ελληνες μας δίνουν ελπίδα»...

Τη σημαία της ελληνικής αντίστασης, απέναντι στα μέτρα και το ΔΝΤ, υψώνει το ιστορικό βρετανικό περιοδικό «New Statesman».
Και καλεί τους Βρετανούς να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ελλήνων «αν δεν θέλουν να είναι αυτοί το επόμενο θύμα»...
«Η κρίση που οδήγησε στη "σωτηρία" της Ελλάδας από τις ευρωπαϊκές τράπεζες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι το αποτέλεσμα ενός κωμικοτραγικού οικονομικού συστήματος που διέρχεται το ίδιο σοβαρή κρίση. Η Ελλάδα είναι απλώς ο μικρόκοσμος ενός σύγχρονου πολέμου που μπορεί να μην ονομάζεται ταξικός, αλλά σπέρνει τον πανικό σε όλους τους φορείς του πλούτου (...) Αυτό που συνέβει με την Ελλάδα είναι επικού μεγέθους κλοπή»...
- «Η Ελλάδα είναι μισητή ακριβώς για την αντίσταση που προβάλλει. Αυτή αποτελεί ανάθεμα για τους Ευρωπαίους τραπεζίτες και θεωρείται ανάσχεση στην ανάγκη του γερμανικού κεφαλαίου να ελέγξει όλες τις αγορές την επαύριον της προβληματικής γερμανικής επανένωσης (...) Ευτυχώς οι Ελληνες ξέρουν ποιος είναι ο εχθρός τους και θεωρούν ότι βρίσκονται, για μια ακόμη φορά, στη Ιστορία τους υπό ξενική κατοχή. Ομως σηκώνονται ξανά όρθιοι με μεγάλο κουράγιο».

Κλοπή επικού μεγέθους

Ορμησαν όλοι, Γραμματείς και Φαρισαίοι Ευρωπαίοι, να καταγγείλουν και να τιμωρήσουν τους απατεώνες κι ακαμάτηδες του Νότου, τους Ελληνες, που ζούσαν ευωχούμενοι με δανεικά και ψέματα...
Κι από κοντά -πειθήνιος, τραγικός και δεδομένος- ο πρωθυπουργός της χώρας, που έσπευδε να υπερθεματίσει μιλώντας αστόχαστα για «χρεοκοπία» και «Τιτανικό». Αλλο που δεν ήθελαν οι ύαινες των αγορών. Βρήκαν ευκαιρία για ένα πάρτι διαρκείας... Αλλά τώρα που μπήκαν και άλλοι στον χορό (Πορτογαλία, Ισπανία και Αλβιών, τρομαγμένη πίσω από τις καταχνιές της Μάγχης), κανείς από τους σημαιοφόρους του μονόδρομου δεν λέει ότι το πρόβλημα δεν ήταν τόσο οι «απατεώνες» Ελληνες, αλλά η άσαρκη ιδέα της Ευρώπης. Αυτό το συνονθύλευμα που έτρεχε με χίλια στον καταστροφικό μονόδρομο του ασύστολου καπιταλισμού και του κερδώου κυνισμού (...Την ώρα που σκοτείνιαζε η Ισπανία κι αλαφιασμένη έτρεχε να γλιτώσει την Ανδαλουσιάνικη τράπεζα Cajasur, πετώντας σπίθες στα φρύγανα της Ευρώπης, φωσφόριζαν στη βιβλιοθήκη οι στίχοι του Σεβιγιάνου Αντόνιο Ματσάδο: «Σκέφτομαι την Ισπανία όλη με επιδέσμους / από ποτάμι σε ποτάμι, από βουνό σε βουνό / από θάλασσα σε θάλασσα»... Μιλούσε για την Ισπανία του Εμφυλίου. Αλλά μήπως θα είναι λιγότερο οδυνηρός ο επί θύραις πόλεμος που φαίνεται σήμερα να την απειλεί;
Του Γ.Τριάντη

Ζαν Λικ Γκοντάρ: υμνητής του οργανωμένου χάους

Της Μαρίας Κατσουνάκη
«Η δήλωση του Ζαν Λικ Γκοντάρ είχε ως εξής: «Εξαιτίας προβλημάτων 'ελληνικού τύπου' δεν μπορώ να ανταποκριθώ στην πρόσκληση του Φεστιβάλ. Με το Φεστιβάλ θα πήγαινα ώς τον θάνατο, αλλά δεν θα κάνω ούτε ένα βήμα παραπάνω».
Ανω κάτω οι Κάννες. Τι ήθελε να πει ο μετρ; Κομφούζιο. Κριτικοί και δημοσιογράφοι σήκωσαν τα χέρια. Το γραφείο Τύπου συνιστούσε "ρωτήστε τον Γκοντάρ", η στάση του προκάλεσε αντικρουόμενα σχόλια και αυθαίρετες ερμηνείες.
Τα ελληνικά ΜΜΕ χειρίστηκαν τη σιβυλλική ανακοίνωση φιλελληνικά. Οχι άδικα. Λίγες ημέρες νωρίτερα, σε συνέντευξή του, ο μεγαλύτερος εν ζωή Γάλλος σκηνοθέτης είχε ταχθεί αναφανδόν στο πλευρό της χώρας μας: "Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα... Η Δύση τής χρωστάει... Ξεχνάμε τη σχέση ανάμεσα στην τραγωδία και τη δημοκρατία. (...) Θα μπορούσε να ζητήσει από τον σημερινό κόσμο χιλιάδες εκατομμύρια για συγγραφικά δικαιώματα και θα ήταν λογικό να της τα δώσουμε".
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ο Γκοντάρ γνωρίζει την αρχαία ελληνική γραμματεία όσο λίγοι αυτόχθονες, γι' αυτό και όταν την επικαλείται δεν το κάνει για να χαϊδέψει αυτιά ούτε για να ασκήσει φτηνή πολιτική, ενισχύοντας εθνικές ψευδαισθήσεις. Ως δημιουργός έχει αντλήσει, έχει επηρεαστεί και συνδιαμορφωθεί από τα κείμενα και τη σκέψη της. Ομως, τα "προβλήματα" 'ελληνικού τύπου'" που επικαλέστηκε, εκφράζουν μια διαμαρτυρία ευρύτερη και, παράλληλα, μια στάση ζωής.
Κρίση, ανεργία, ανέχεια, απεργίες, ένας κόσμος σε αναβρασμό• από την άλλη, οι Κάννες. Η αποθέωση της εικόνας, του φαίνεσθαι. Πακτωλός χρημάτων για την προώθηση ταινιών και σταρ, το επικοινωνιακό παιχνίδι στην πιο εξελιγμένη και αναβαπτισμένη μορφή του. Η βιομηχανία του θεάματος λυτρωτική και προκλητική την ίδια στιγμή.
Ο Γκοντάρ θέλησε να πάρει τις αποστάσεις του. Συμβολικά και ουσιαστικά. Το παιχνίδι της χωρίς όρια κατανάλωσης, αυτό το ράλι της πολυτέλειας και του κομφορμισμού, θάμπωσε προς στιγμήν. Ενας επίτιμος συνδαιτυμόνας, με τιμητική θέση, αρνείται να παραστεί αφήνοντας, επιπλέον, το "Film Socialisme", την τελευταία του ταινία, ασυνόδευτη.
Τι έμπνευση! Αυτός ο γνήσιος εκπρόσωπος του Μάη του '68, με τους ορκισμένους εχθρούς και φίλους, παραμένει στα 80 του χρόνια ερεθιστικός και καίριος, από τους τελευταίους στοχαστές του σινεμά (και όχι μόνον). Προπετής και θαρραλέος, αντιφατικός και επιθετικός. Υμνητής του οργανωμένου χάους, γεννά με τις ταινίες του μόνο απορίες και ερωτήματα. Σαρκάζει το επιφαινόμενο, μοιάζει με διανοούμενο αναχωρητή, αλλά είναι περισσότερο μαχητής και από τους πιο ασυμβίβαστους ακτιβιστές. Δεν κάνει θόρυβο. Αρκεί ένας μικρός ελιγμός, μια απουσία και το Φεστιβάλ των Καννών χάνει, έστω και για λίγες ώρες, την πυξίδα του. Ο δημιουργός δεν αρκεί να υπερασπίζεται το έργο του μόνο με λόγια...

Ζαν Λύκ Γκοντάρ για την Ελλάδα.

Η άρνηση την τελευταία στιγμή του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ να έρθει στις Κάνες για να παρουσιάσει την ταινία του «Film Socialisme», αλλά κι οι εύστοχες αναφορές του στην Ελλάδα και την κρίση της, τόσο στην ταινία όσο και σε συνέντευξη που έδωσε σε γαλλικό περιοδικό, ήταν σίγουρα το γεγονός της χθεσινής μέρας.
«Υστερα από προβλήματα ελληνικού τύπου, δεν μπορούσα να βρίσκομαι μαζί σας στις Κάνες. Η καρδιά μου ανήκει στο φεστιβάλ, αλλά δεν θα κάνω ένα βήμα», ανέφερε στη λακωνική επιστολή του προς τον διευθυντή του Φεστιβάλ των Κανών, Τιερί Φρεμό, ο Ζαν - Λικ Γκοντάρ Στο σύντομο σημείωμά του που απευθύνει στον διευθυντή του φεστιβάλ Τιερί Φρεμό και στις εταιρείες παραγωγής της ταινίας, και που δημοσίευσε η χθεσινή «Liberation», το «τρομερό παιδί» της Νουβέλ Βαγκ αναφέρει: «Υστερα από προβλήματα ελληνικού τύπου, δεν μπορούσα να είμαι μαζί σας στις Κάνες».

Στο σχόλιο του Γάλλου δημοσιογράφου σχετικά με τις τακτικές ελληνικές αναφορές του στην ταινία του, ο Γκοντάρ ήταν πολύ συγκεκριμένος: «Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα. Είναι η Δύση που χρωστάει στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία... Πάντα ξεχνάμε τη σχέση ανάμεσα στην τραγωδία και τη δημοκρατία. Χωρίς Σοφοκλή δεν θα υπήρχε Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε Σοφοκλής. Ο τεχνολογικός κόσμος στον οποίο ζούμε τα χρωστά όλα στην Ελλάδα. Ποιος ανακάλυψε τη λογική; Ο Αριστοτέλης... Ολος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στον Ελλάδα. Θα μπορούσε να ζητήσει από τον σημερινό κόσμο μας χιλιάδες εκατομμύρια για συγγραφικά δικαιώματα και θα ήταν λογικό να της τα δώσουμε. Πάραυτα. Κατηγορούν τους Ελληνες ότι είναι και ψεύτες... Αυτό μου θυμίζει ένα παλιό συλλογισμό που είχα μάθει στο σχολείο. Ο Επαμεινώνδας είναι ψεύτης ή όλοι οι Ελληνες είναι ψεύτες, άρα ο Επαμεινώνδας είναι Ελληνας. Δεν έχουμε προχωρήσει καθόλου».

Επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ Από το «ΕΘΝΟΣ»
«...Εκ των υστέρων η Μέρκελ και οι υπόλοιποι ηγέτες της ευρωζώνης και της ΕΚΤ διαπίστωσαν, όπως αποδεικνύουν οι αποφάσεις που πήραν την Κυριακή, ότι το πρόβλημα ήταν πολύ ευρύτερο (σ.σ. και όχι μόνο ελληνικό), ότι απειλούνταν με αστρονομική εκτόξευση στα ύψη τα επιτόκια της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας κ.λπ., ότι τη Δευτέρα το ίδιο το ευρώ απειλείτο με καταποντισμό.
Και όλα αυτά εξαιτίας κερδοσκοπικών επιθέσεων! Οχι επειδή οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί είναι τεμπέληδες σαν τους Ελληνες! Οχι επειδή έχασαν την ανταγωνιστικότητά τους και όλες τις υπόλοιπες ανοησίες που έχουν πει εναντίον της χώρας μας. Αυτές οι εκ των υστέρων διαπιστώσεις των Ευρωπαίων όμως συνιστούν έμπρακτη ομολογία εκ μέρους τους ότι κακώς είχαν εκτιμήσει τα αίτια της υπερβολικής αύξησης των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας, άρα κακώς της επέβαλαν τόσο εξοντωτικά μέτρα τιμωρίας ως προϋπόθεση για να τη "σώσουν"! (...)

Λανθασμένο το φάρμακο, επομένως, που έδωσαν στην Ελλάδα το ΔΝΤ και η Ε.Ε. Αδικη η τιμωρία των Ελλήνων και ο εγκλεισμός τους στο "δημοσιονομικό Νταχάου" της Μέρκελ!

Αυτό το συμπέρασμα συνεπιφέρει πολιτικές συνέπειες. Αφού η Ε.Ε. διέγνωσε λανθασμένα τις αιτίες της ελληνικής κρίσης δανεισμού και επομένως μας επέβαλε λανθασμένα μέτρα, η κυβέρνηση Παπανδρέου οφείλει τώρα να απαιτήσει συνολική επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για τα μέτρα του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και να επιμείνει στην εναρμόνισή της και την αναδιατύπωσή της εντός του πλαισίου του νέου μηχανισμού που αποφασίστηκε την Κυριακή. Συζήτηση για τα μέτρα από την αρχή!

Αυτό είναι το αίτημα που πρέπει να προβάλει αμέσως η κυβέρνηση Παπανδρέου και όχι αυτό που είπε ο εκπρόσωπός της -να ζητήσει δηλαδή μείωση του επιτοκίου δανεισμού αν κάποια άλλη χώρα της ευρωζώνης δανειστεί με χαμηλότερο επιτόκιο. Αυτό το αίτημα περί επιτοκίων είναι σωστό, αλλά εντελώς ασήμαντο σε σχέση με τη ριζική αλλαγή της στάσης των Ευρωπαίων ηγετών όσον αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης δανεισμού χωρών της ευρωζώνης».

Μισθος 596 ευρώ

Κατά το πρώτο 3μηνο του 2010 το ποσοστό της ανεργίας στην Ισπανία ήταν 20,05% , το υψηλότερο ανάμεσα σε όλες τις χώρες-μέλη της ευρωζώνης. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση, το 42% των Ισπανών δήλωσαν ότι η ανεργία έχει επηρεάσει τη ζωή τους.

Περίπου 3,2 εκατομμύρια Ισπανοί λαμβάνουν αυτή τη στιγμή επίδομα ανεργίας. Από αυτούς, περισσότεροι από 400.000 είναι μακροχρόνια άνεργοι και το μηνιαίο επίδομα που λαμβάνει ο καθένας είναι μόλις 426 ευρώ. Αυτό το ποσό είναι πολύ κοντά στον κατώτατο μισθό των 596 ευρώ που θα παίρνει εφεξής ένας νέος εργαζόμενος στην Ελλάδα. Ετσι, που δεν φαίνεται να είναι πια πολύ μακριά η ημέρα που θα λέμε ότι είναι προτιμότερο να είσαι άνεργος στην Ισπανία, ή και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., παρά εργαζόμενος στην Ελλάδα.

Θλιβερή καρικατούρα

Οσοι κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο έχουν μια ευθύνη παραπάνω να εξηγούν τις επιλογές τους.
Το έχουν κάνει μέχρι στιγμής όλοι οι πρωθυπουργοί. Πλην ενός, του τελευταίου. Του Καραμανλή του νεότερου. Ο οποίος, έξι μήνες τώρα στόμα έχει και μιλιά δεν έχει. Ακόμη και κατά την προχθεσινή ψηφοφορία, την κρισιμότερη της μεταπολιτευτικής περιόδου, κρύφτηκε. Δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει την ψήφο του, υπερασπιζόμενος έτσι και τον νέο αρχηγό του, που του έκανε την τιμή να υπερασπιστεί ένα κομμάτι της πολιτικής του. Σκιά του εαυτού του, ο Καραμανλής απογοητεύει ακόμη και άλλοτε ένθερμους υποστηρικτές του. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Τη ζημιά στη χώρα την έκανε. Και φαίνεται (μακάρι να μην είναι ) ανεπανόρθωτη.Γ.Καρέλιας

Κάνουμε λεφτά στην πλάτη της Ελλάδος

Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: «Κάνουμε λεφτά στην πλάτη της Ελλάδος»...

Καθυστερήσαμε κι έτσι βοηθήσαμε τις αγορές και τους κερδοσκόπους...Τα σκληρά μέτρα είναι αδύνατο να εφαρμοστούν...

Είπε και άλλα ο συχνά άνισος, αλλά τολμητίας «Πράσινος» :

- «Είμαστε υποκριτές. Τους τελευταίους μήνες η Γαλλία πούλησε στην Ελλάδα 6 φρεγάτες για δυόμισι δισεκατομμύρια, ελικόπτερα για 400 εκατ., και Ραφάλ προς 100 εκατομμύρια το ένα. Δυστυχώς οι κατάσκοποί μου δεν ήξεραν να μου πουν πόσα ακριβώς, αν θα είναι 20 ή 30 Ραφάλ. Σχεδόν 3 δισεκατομμύρια. Η Γερμανία πούλησε 6 υποβρύχια για τα επόμενα χρόνια προς ένα δισ. ευρώ. Είμαστε πέρα για πέρα υποκριτές. Τους δίνουμε χρήματα για ν' αγοράσουν τα όπλα μας».

- «Αν είμαστε σοβαροί, να εγγυηθούμε στους Ελληνες τα σύνορά τους. Εχουν 100 χιλιάδες στρατό, ίσως παραπάνω, και η Γερμανία έχει 200 χιλιάδες. Είναι παρανοϊκό μια χώρα 11 εκατομμυρίων να έχει 100 χιλιάδες στρατό. Αυτό να ζητήσουμε από την Ελλάδα. Είναι πιο αποτελεσματικό από το να κόβουμε τους μισθούς κάποιου που βγάζει 1.000 ευρώ. Αυτό ζητάω από την Κομισιόν. Να είμαστε στοιχειωδώς δίκαιοι».


Και συνέχισε: «Είναι απίστευτος ο τρόπος με τον οποίο οι Μέρκελ και Σαρκοζί συμπεριφέρονται στον Ελληνα πρωθυπουργό», σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Παρίσι. «Πρόσφατα, ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος βρισκόταν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, πέρασε από το Παρίσι... Ο κ. Φιγιόν (σ.σ. ο Γάλλος πρωθυπουργός) και ο κ. Σαρκοζί είπαν στον Παπανδρέου: "Θα αποδεσμεύσουμε ποσά για να σας βοηθήσουμε, όμως πρέπει να συνεχίσετε να πληρώνετε συμβόλαια για εξοπλισμούς που έχουμε συνάψει μαζί σας, τα οποία είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή"».

«Αυτούς τους τρεις μήνες, υποχρεώσαμε την Ελλάδα να επικυρώσει συμβόλαια για εξοπλισμούς ύψους πολλών δισεκατομμυρίων», συνέχισε. «Υπάρχουν γαλλικές φρεγάτες που πρέπει να αγοράσουν οι Ελληνες, 2,5 δισ., υπάρχουν ελικόπτερα, υπάρχουν αεροπλάνα, υπάρχουν γερμανικά υποβρύχια».

Πολιτικοί είναι στο στόχαστρο

• Επειδή ο πολιτικός κόσμος περνάει μία από τις χειρότερες φάσεις της Ιστορίας του (σίγουρα τη χειρότερη μετά τη Μεταπολίτευση του 1974) και μαζί με τα ξερά την πληρώνουν και τα χλωρά, όσοι ενδιαφέρονται να αποτρέψουν ακρότητες εις βάρος τους, ας επισπεύσουν τις πρωτοβουλίες τους.
Αν, όπως φημολογείται, ο πρωθυπουργός σκοπεύει να προτείνει τη μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 (έστω 250), ας το κάνει τώρα. Επίσης, τα κόμματα ας απαντήσουν αν συμφωνούν ή όχι με τη σωστή πρόταση του ΚΚΕ να καταργηθεί η βουλευτική σύνταξη και ο βουλευτής να ασφαλίζεται, για όσο διάστημα είναι στη Βουλή, στο δικό του ασφαλιστικό ταμείο, απ' όπου και θα παίρνει τη σύνταξή του. Προς τι το προνόμιο της δεύτερης -και μάλιστα παχυλής- σύνταξης σε εποχή που οι άλλοι εργαζόμενοι απειλούνται με δραστικές περικοπές; Τέλος, ελπίζουμε να μην ισχύουν διάφορες διαδόσεις ότι στη Βουλή αναζητούνται ήδη τρόποι προκειμένου να αναπληρωθούν οι -λιγοστές, συγκριτικά- απώλειες που θα έχουν οι βουλευτές από τις μειώσεις σε μισθούς και επιδόματα. Εκ των υστέρων δικαιολογίες για τέτοιες κατεργαριές δύσκολα θα γίνουν αποδεκτές. Οι πολιτικοί είναι στο στόχαστρο. Στο χέρι τους είναι να μη συμβάλουν στο φούντωμα του άκρατου λαϊκισμού, που θα παρασύρει τα πάντα...

ΟΡΓΗ... Πυκνώνουν οι αποδοκιμασίες...

ΟΡΓΗ... Πυκνώνουν οι αποδοκιμασίες και τα γιουχαΐσματα πολιτικών σε δημόσιους χώρους.
«Tην προπερασμένη εβδομάδα, ο άλλοτε (μάλλον προσφάτως) ισχυρότερος πολιτικός του τόπου γευμάτιζε σε ένα από τα εστιατόρια που προτιμά, το "17" της οδού Αμερικής, όπου υποθέτω ότι θα είχε παραγγείλει την αγαπημένη του τσιπούρα. Μία κύρια, που καθόταν με τη συντροφιά της μακριά από το τραπέζι του, όταν τον είδε, σηκώθηκε από τη θέση της, τον πλησίασε σε απόσταση ενός μέτρου και του είπε δυνατά, ώστε να ακουστεί και από τους άλλους θαμώνες: "Φτου σου! Μόνο να τρως ξέρεις!" Επειτα, επέστρεψε στο τραπέζι της ξαλαφρωμένη. Εκείνος δεν την κοίταξε καθόλου. Εγινε κατακόκκινος στο πρόσωπο και ύστερα από δύο λεπτά έφυγε. Αφού, φυσικά, είχε πληρώσει...».
- «Κάτι ανάλογο, αλλά ακόμη χειρότερο συνέβη στον Γιώργο Αλογοσκούφη, την περασμένη εβδομάδα -χειρότερο, γιατί αυτός ο καημένος δεν πρόλαβε καν να καθήσει. Μόλις εμφανίσθηκε στον "Τηλέμαχο" της Κηφισιάς, μαζί με φιλική συντροφιά, δύο θαμώνες του επιτέθηκαν φραστικά. Ηταν τόσο επίμονοι και επιθετικοί, ώστε δεν το διακινδύνευσε. Εκανε αμέσως μεταβολή και μαζί με την παρέα του έφυγαν. Τουλάχιστον στο σπίτι θα είχαν τίποτε κονσέρβες τόνου στο ντουλάπι και καμιά σαλάτα στο ψυγείο...».

Φραστική επίθεση δέχτηκε ο πρώην υπουργός της Ν.Δ. Γ. Βουλγαράκης στην οδό Κανάρη και πλατεία Κολωνακίου όπου περπατούσε στον δρόμο. Ατομα μέσα από αυτοκίνητο τον «στόλισαν» με αρκετά κοσμητικά επίθετα και μάλιστα όταν ο πρώην υπουργός τούς ζήτησε τον λόγο, σταμάτησαν το αυτοκίνητο να βγουν έξω, αλλά ο κ. Βουλγαράκης έφυγε τρέχοντας. Λουόμενοι σε παραλία στον Αστέρα Βουλιαγμένης ζήτησαν από τον υφυπουργό της Ν.Δ. Π. Δούκα να απομακρυνθεί από την περιοχή γιατί «προκαλεί η εμφάνισή του και μόνο». Τον αποδοκίμασαν και αναγκάστηκε να φύγει. Στην οδό Σέκερη (Κολωνάκι) μια γυναίκα συνταξιούχος επετέθη φραστικά κατά του τέως υπουργού Οικονομικών της Ν.Δ. Γιάννη Παπαθανασίου: «Δώσε μου τα λεφτά μου πίσω», του είπε με οργή και τον «στόλισε» με άλλες φράσεις. Σε λίγο βλέπω να μεταμφιέζονται όταν κυκλοφορούν έξω...

Τα μέτρα θα περάσουν !!!

Περιδεής η πλειοψηφία θα τα ψηφίσει. Αλλά σύντομα θα θερίσει τους πικρούς καρπούς της ευένδοτης συμπεριφοράς της... Ομως τίποτε δεν πάει χαμένο. Ούτε η οργή εναντίον των ολετήρων, ούτε οι επικείμενες, οξύτατες και ίσως ανέλεγκτες κοινωνικές αντιδράσεις. Σε πείσμα της τρομώδους κατασταλτικής λογικής, τη στιγμή αυτή όλοι -αγορές, Ενωση, ΔΝΤ, γραμματείς και Φαρισαίοι- μετρούν τις αντιδράσεις των Ελλήνων κρατώντας στο ένα χέρι την σπάθη του Δαμοκλή και στο άλλο την πένα της αναθεώρησης. Ξέρουν καλά ότι η σθεναρή αντίσταση της ελληνικής κοινωνίας ανάβει το πράσινο φως για ομοειδείς ευρωπαϊκές αντιδράσεις εναντίον του εγκληματικού μονοδρόμου που χαράσσει αυθαίρετα η πολιτική τους. Κατ' ουσίαν, το μόνο που φοβούνται οι επικυρίαρχοι αυτοί είναι μην πάρει ανάποδες η κοινωνία, καθώς στο άλλο μέτωπο δεν έχουν πρόβλημα: οι χλωμές και πειθήνιες κυβερνήσεις με τις υποταγμένες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες είναι του χεριού τους... Οσοι διατείνονται, επομένως, ότι οι λαϊκές αντιδράσεις είναι βλαπτικές για τη χώρα στην όντως κρίσιμη αυτή περίοδο, παίζουν το άγριο παιχνίδι των αγορών και των Μηχανισμών κι ας ισχυρίζονται το αντίθετο... Ελάχιστα πράγματα άλλαξαν στη ροή των αιώνων κατά παραχώρησιν από τους ισχυρούς και τους αφέντες. Ο,τι θετικό υφίσταται σήμερα για την πλειονότητα των εργαζομένων (οκτάωρο, αυξήσεις, προστατευτικές διατάξεις κ.ά.), κατοχυρώθηκε θεσμικά μετά από αδιάκοπους, αιματηρούς αγώνες τής -μονίμως συκοφαντούμενης- εξεγερμένης μερίδος της κοινωνίας... Στο πλευρό της δοκιμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας βρίσκονται ήδη εργατικές ενώσεις και πολιτικοί της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Επισημαίνουν ότι δεν ήταν μονόδρομος τα σκληρά μέτρα, αλλά αποτέλεσμα τραγικών καθυστερήσεων στην ενεργοποίηση της δανειακής αλληλεγγύης. Και υπενθυμίζουν ότι η δήθεν βοήθεια μέσω του Μηχανισμού, με τα τοκογλυφικά επιτόκια, σημαίνει πρωτίστως ρεσιτάλ κερδών για τους εταίρους. Σημειώνουν ότι η λογική του μονόδρομου είναι κατασκευασμένη και εκβιαστική, τρομώδης και αδιέξοδη, γιατί οδηγεί την οικονομία σε πρωτοφανή ύφεση και την κοινωνία σε πολυετή καταβαράθρωση... «Είμαστε όλοι Ελληνες», λένε στεντορεία τη φωνή. Δεν συμπαραστέκονται ως φιλέλληνες. Κινητοποιούνται, διότι αύριο θα βρίσκονται εκείνοι στη θέση των Ελλήνων...