• Επειδή ο πολιτικός κόσμος περνάει μία από τις χειρότερες φάσεις της Ιστορίας του (σίγουρα τη χειρότερη μετά τη Μεταπολίτευση του 1974) και μαζί με τα ξερά την πληρώνουν και τα χλωρά, όσοι ενδιαφέρονται να αποτρέψουν ακρότητες εις βάρος τους, ας επισπεύσουν τις πρωτοβουλίες τους.
Αν, όπως φημολογείται, ο πρωθυπουργός σκοπεύει να προτείνει τη μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 (έστω 250), ας το κάνει τώρα. Επίσης, τα κόμματα ας απαντήσουν αν συμφωνούν ή όχι με τη σωστή πρόταση του ΚΚΕ να καταργηθεί η βουλευτική σύνταξη και ο βουλευτής να ασφαλίζεται, για όσο διάστημα είναι στη Βουλή, στο δικό του ασφαλιστικό ταμείο, απ' όπου και θα παίρνει τη σύνταξή του. Προς τι το προνόμιο της δεύτερης -και μάλιστα παχυλής- σύνταξης σε εποχή που οι άλλοι εργαζόμενοι απειλούνται με δραστικές περικοπές; Τέλος, ελπίζουμε να μην ισχύουν διάφορες διαδόσεις ότι στη Βουλή αναζητούνται ήδη τρόποι προκειμένου να αναπληρωθούν οι -λιγοστές, συγκριτικά- απώλειες που θα έχουν οι βουλευτές από τις μειώσεις σε μισθούς και επιδόματα. Εκ των υστέρων δικαιολογίες για τέτοιες κατεργαριές δύσκολα θα γίνουν αποδεκτές. Οι πολιτικοί είναι στο στόχαστρο. Στο χέρι τους είναι να μη συμβάλουν στο φούντωμα του άκρατου λαϊκισμού, που θα παρασύρει τα πάντα...
