ΛΟΝΔΙΝΟ 1952: Οταν η αιθαλομίχλη σκότωσε 4.000

Ο καπνός από τα τζάκια που κάλυψε για πέντε ημέρες το Λονδίνο, τον Δεκέμβριο του 1952, προκάλεσε τον θάνατο περισσότερων από 4.000 ανθρώπων και οδήγησε αργότερα την κυβέρνηση στην απαγόρευση λειτουργίας τζακιών μέσα στην πόλη. Το Λονδίνο είχε πνιγεί και άλλες φορές στην αιθαλομίχλη. Ομως τα όσα εκτυλίχθηκαν στις 5 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς δεν είχαν προηγούμενο. Ο καιρός ήταν κρύος ήδη από τον Νοέμβριο του 1952 και σημειώνονταν έντονες χιονοπτώσεις. Για να ζεσταθούν οι κάτοικοι του Λονδίνου έκαιγαν μεγάλες ποσότητες ξύλων στα τζάκια και τεράστιες ποσότητες καπνού εκλύονταν στον ουρανό. Υπό κανονικές συνθήκες, ο καπνός θα διασκορπιζόταν στην ατμόσφαιρα. Ομως ένας αντικυκλώνας που σχηματίστηκε στην ευρύτερη περιοχή πάνω από τη βρετανική πρωτεύουσα δημιούργησε μία θανάσιμη παγίδα. Ο αντικυκλώνας έσπρωχνε τον αέρα προς τα κάτω θερμαίνοντάς τον. Οταν ο αέρας στο έδαφος είναι ζεστότερος από εκείνον υψηλότερα δημιουργείται η λεγόμενη αναστροφή.

Το φαινόμενο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παγιδεύεται ο ζεστός καπνός που έβγαινε από τις καμινάδες. Εκτός από τον καπνό στα σπίτια, το φαινόμενο της αναστροφής είχε ως αποτέλεσμα να παγιδευτούν μικροσωματίδια και άλλοι ρύποι από βιομηχανίες, τόσο κοντά στο Λονδίνο όσο και από πιο μακριά, που οι άνεμοι είχαν μεταφέρει στην περιοχή.

Σε συνδυασμό με άλλες μετεωρολογικές παραμέτρους, όπως η ηλιοφάνεια και οι υγροί άνεμοι, δημιουργήθηκε ένα στρώμα αιθαλομίχλης ύψους 100-200 μέτρων. Εως τις 9 Δεκεμβρίου υπολογίστηκε ότι απελευθερώθηκαν στον ουρανό 1.000 τόνοι σωματιδίων, 2.000 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα, 140 τόνοι υδροχλωρικού οξέος και 14 τόνοι φθοριούχων συστατικών. Επιπροσθέτως εκτιμάται ότι 370 τόνοι διοξειδίου του θείου μετατράπηκαν σε 800 τόνους θειικού οξέως.

ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΖΑΚΙΑ. Σε εκείνες τις πέντε ημέρες, όπου η ορατότητα ήταν αδύνατη ακόμα και για τους πεζούς που κρατούσαν φανάρια, χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν και αμέτρητοι άλλοι υπέφεραν από αναπνευστικά προβλήματα. Για να αποφευχθεί μια παρόμοια τραγωδία στο εξής, θεσπίστηκαν μία σειρά από νόμοι με κυριότερο τη Νομοθετική Πράξη περί Καθαρού Αέρα. Η σχετική νομοθεσία απαγόρευσε στους κατοίκους αστικών περιοχών και καίνε ξύλα στα τζάκια των σπιτιών τους.

Το φθηνό τζάκι επιβαρύνει το νέφος

Επιβαρημένη είναι η ατμόσφαιρα της Αττικής και της Θεσσαλονίκης τις τελευταίες εβδομάδες εξαιτίας της θεαματικής αύξησης της λειτουργίας τζακιών. Από τις απογευματινές ώρες περιοχές ολόκληρες καλύπτονται με κάπνα από σωματίδια διαφόρων διαμετρημάτων (PM 1, P 2,5 κ.λπ.), που είναι εισπνεύσιμα αλλά και μεγαλύτερα αφού οι καύσεις στα τζάκια είναι χαμηλής ενεργειακής απόδοσης.

Το νέφος από τα τζάκια γίνεται περισσότερο ορατό και αισθητό επειδή τα σωματίδια που το προκαλούν συνιστούν πυρήνες συμπύκνωσης. Πάνω τους, δηλαδή, προσκολλώνται υδρατμοί και ο όγκος τους αυξάνεται, ενώ οι χαμηλής εντάσεως άνεμοι που έπνεαν τις τελευταίες ημέρες ευνόησαν τη συσσώρευση του νέφους πάνω από τον νομό σε σχετικά μικρό μάλιστα ύψος πάνω από το έδαφος.

Η εμφάνιση του νέφους απασχολεί σοβαρά τους επιστήμονες και ήδη τις επόμενες ημέρες αναμένεται να αρχίσει μια μεγάλη έρευνα με τη συνεργασία διαφόρων  επιστημονικών φορέων, όπως το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, ο Δημόκριτος, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Πολυτεχνείο. Στόχος είναι, όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο Βαγγέλης Γερασόπουλος που είναι διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Ερευνών και Βιώσιμης  Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου, «να διαπιστώσουμε εκτός από τα επίπεδα των συγκεντρώσεών του και την κατανομή του στον αττικό ουρανό, τη χημική του σύσταση ώστε να γνωρίζουμε για τι ακριβώς πρόκειται».

Γεγονός είναι ότι κανείς ειδικός δεν μπορεί να προδικάσει αν και πόσο βλαβερό είναι το νέου τύπου νέφος που εδραιώθηκε, ειδικά στην Αττική τους δύο τελευταίους χειμώνες. Και μπορεί, όπως λέει στα «ΝΕΑ» ο αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ Γιάννης Ζιώμας, τα στοιχεία μετρήσεων του υπουργείου Περιβάλλοντος να μη δείχνουν τις συγκεντρώσεις σωματιδίων σε υπερβολικά μεγάλες τιμές, το γεγονός ωστόσο ότι η κάπνα διαχέεται σε μεγάλο βαθμό και σε ύψος 100 μέτρων από το έδαφος αποτελεί ανησυχητικό παράγοντα.

Οι ενώσεις άνθρακα που απελευθερώνονται από τις καύσεις στα τζάκια και στις ξυλόσομπες, εγκλωβίζονται μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες σε υψόμετρο 500 - 1000 εξαιτίας του φαινομένου της θερμοκρασιακής αναστροφής στην ατμόσφαιρα: στρώματα αέρα με διαφορετική θερμοκρασία δημιουργούν ένα «ταβάνι» που εμποδίζει τη διαφυγή των ρύπων. Τα σωματίδια ρύπων με πολύ μικρή διάμετρο που είναι εισπνεύσιμα ενοχοποιούνται για την πρόκληση βλαβών στο καρδιογγειοαναπνευστικό σύστημα.

Χαρακτηριστικό πάντως είναι το γεγονός ότι από το 2009 και ύστερα, όταν εμφανίστηκε η οικονομική κρίση, η συσσώρευση ρύπων στον ουρανό της Αττικής άρχισε να μειώνεται. Αυτό οφείλεται στην ελάττωση του κυκλοφοριακού φόρτου και των εκλυόμενων από τις εξατμίσεις ρύπων, στην ελάττωση της βιομηχανικής, εργοστασιακής παραγωγής αλλά και στους καυστήρες πολυκατοικιών που λειτουργούν πλέον λιγότερο.

Ο ρυθμός μείωσης ρύπων όπως το οξείδιο του αζώτου και το διοξείδιο του θείου επιταχύνθηκε από 4 μέχρι 8 φορές, σύμφωνα με τους ειδικούς από το Αστεροσκοπείο.

ΤουΣ.Τρίκκη

Bloomberg: Ελλάδα, το ευρωπαϊκό Ελντοράντο

Το παρακάτω άρθρο αφορά στις προοπτικές να καταστεί η Ελλαδα ως ο μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού στην Ευρώπη! Θαυμάσια, στον βαθμό που αυτή η είδηση ανταποκρίνεται σε σοβαρά στοιχεία. Συνήθως σε περιόδους εθνικών κρίσεων όπως και αυτή που βιώνουμε, σέρνονται φήμες για «ανάσταση» του έθνους μέσα από εξωπραγματικές διαδικασίες(όπως λόγου χάρη η εξασφάλιση 600 δις από έλληνα πατριώτη !!!) Σε κάθε περίπτωση προξενεί εντύπωση η αναφορά στις γραφειοκρατικές αντιλήψεις που καθυστερούν την δυνατότητα επενδύσεων που προστίθενται να αναλάβουν αυτές, οι αλλοδαπών συμφερόντων, εταιρίες βαβαίως βεβαίως. Ευτυχώς όμως υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο διαμέσου της διαδικασία fast track και έτσι η αγωνία τους θα λάβει τέλος!!! Συγχαρητήρια και για την προoπτική απασχόλισης 1500 ατόμων. Δηλαδή τους παραδώσαμε πλουτοπαραγωγικές πηγές και αυτοί σε αντάλλαγμα θα απασχολήσουν τόσους πολλούς !Συγκινητικό! Μήπως όμως θα ήταν επιβεβλημένο να πραγματοποιηθεί μια μελέτη επί των διαφυγόντων κερδών;  


H χώρα μας μπορεί να γίνει ο μεγαλύτερος ευρωπαίος παραγωγός χρυσού

Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να μετατραπεί στη μεγαλύτερη χώρα παραγωγής χρυσού στην Ευρώπη μέχρι το 2016. Αυτό αναφέρει σε άρθρο που δημοσίευσε την Τετάρτη το πρακτορείο ειδήσεων Blooomberg παρουσιάζοντας εκτενώς τα προβλήματα που παρουσιάζονταν όλα αυτά τα χρόνια (γραφειοκρατία, περιβαλλοντικοί περιορισμοί, κωλυσιεργία στην λήψη αποφάσεων) και εμπόδιζαν την ανάπτυξη του τομέα.

Τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν όσες εταιρίες επιχειρούν να εισέλθουν στον κλάδο της εξόρυξης χρυσού στην Ελλάδα είναι λίγο πολύ γνωστά και κοινά για όλες, αναφέρει το αμερικανικό πρακτορείο. Η χορήγηση αδειών εξόρυξης μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια μέσα στα οποία οι εταιρίες αναθεωρούν το ενδιαφέρον τους για επενδύσεις στη χώρα ενώ ταυτόχρονα πλήττονται και οικονομικά.

Η καναδέζικη επιχείρηση European Goldfields, για παράδειγμα, προσπαθούσε για περισσότερο από πέντε χρόνια να πάρει άδεια εξόρυξης για τα ορυχεία στις Σκουριές και την Ολυμπιάδα Χαλκιδικής και κατά το διάστημα αυτό η μετοχή της «υπέφερε» από μεγάλα σκαμπανεβάσματα.

Ανησυχίες προκύπτούν σχετικά και με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα έχει η εξόρυξη καθώς και με τις συνέπειες για τον τουρισμό της εκάστοτε περιοχής. Μόλις τον προηγούμενο μήνα οι κάτοικοι του χωριού Ιερισσός διαδήλωναν κατά της λειτουργίας του ορυχείου στις Σκουριές καθώς στην περιοχή εξόρυξης συμπεριλαμβάνονται και 410 εκτάρια δασικής έκτασης που ενδέχεται να αποψιλωθούν λόγω των εργασιών.

Παρά τις προθέσεις τις εταιρίας για αναφύτευση οι κάτοικοί υποστηρίζουν ότι η οικολογική καταστροφή θα είναι τεράστια. Μια άλλη καναδέζικη εταιρία, η TVX, που είχε δικαιώματα εξόρυξης για τα ορυχεία Ολυμπιάδας και Στρατωνίου είχε έρθει πολλές φορές σε σύγκρουση με τις τοπικές αρχές και είχε βρεθεί στα δικαστήρια πριν εγκαταλείψει οριστικά τις δραστηριότητες τις στην περιοχή το 2003.

Αλλάζει το κλίμα

Τα τελευταία χρόνια ωστόσο παρατηρείται μια μεταστροφή κλίματος. Η οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα την τελευταία πενταετία και έχει εκτοξεύσει τα ποσοστά ανεργίας στα ύψη κάνει επιτακτική την ανάγκη προσέλκυσης επενδύσεων που όχι μόνο θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας αλλά θα δώσουν και ώθηση στην ελληνική οικονομία. Στο κλάδο της εξόρυξης χρυσού διακρίνεται μια προσπάθεια εξομάλυνσης των προβλημάτων.

Αυτό οφείλεται εν μέρει στο πρόγραμμα έγκρισης έργων γνωστό και ως «fast track». Στόχος του προγράμματος είναι η δημιουργία ενός φιλικού επιχειρησιακού περιβάλλοντος για στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις. Αυτή τη στιγμή ο χρυσός είναι το μόνο μέταλλο που επιτρέπει τη ταχεία έγκριση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στη χώρα.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των εταιριών εξόρυξης η Ελλάδα μπορεί να πάρει τη θέση της Φινλανδίας  ως ο μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού στην Ευρώπη καθώς οι ελληνικές αρχές ξεπαγώνουν συμφωνίες που έμειναν στάσιμες για χρόνια λόγω της γραφειοκρατίας και των περιβαλλοντικών περιορισμών.

Η Glory Resources, ιδιοκτήτρια του ορυχείου στις Σάπες Ροδόπης και η Eldorado Gold, μητρική εταιρία της European Goldfields, δήλωσαν ότι η παραγωγή και των δύο το 2016 θα φτάνει τις 425000 ουγκιές χρυσού (αξίας 757 εκ. δολάρια), ξεπερνώντας κατά πολύ τις 16000 ουγκιές που ήταν η παραγωγή της χώρας το 2011. Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Eldorado Εντουάρντο Μούρα, η εταιρία σκοπεύει να επενδύσει στην Ελλάδα σχεδόν ένα δισ. δολάρια μέσα στην επόμενη πενταετία.

«Οι πολιτικοί αντιλαμβάνονται όλο και περισσότερο ότι μια στάση υπέρ της εξόρυξης είναι απαραίτητη, λόγω των προοπτικών δημιουργίας θέσεων εργασίας», δήλωσε ο πρόεδρος της Glory Resources Τζέρεμι Γουόρτχολ. Η Ελλάδα απασχολεί σήμερα 10300 εργαζόμενους στον τομέα της μετάλλευσης και της εξόρυξης. Η Eldorado Gold διπλασίασε το εργατικό δυναμικό της στη χώρα σε 800 άτομα από τότε που έγινε η εξαγορά των ορυχείων και σχεδιάζει να το αυξήσει σε 1500 όταν θα αναπτύξει πλήρως την παραγωγή της. Η Glory Resources υποστηρίζει ότι θα απασχολεί περίπου 200 εργαζόμενους όταν ξεκινήσει την παραγωγή της.

Πόλεμος συμφερόντων Ουάσινγκτον-Βερολίνου ;;;;;;

Εφόσον ισχύουν οι εκτιμήσεις αυτού του άρθρου τότε προβλέπονται σοβαρές ανακατατάξεις όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

 Σε πεδίο σύγκρουσης δυνάμεων που υπερβαίνουν το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό έχει μετατραπεί η Ελλάδα, με αποτέλεσμα το ελληνικό πρόβλημα να εμπλέκεται σ’ ένα σκληρό γεωπολιτικό πόκερ που ξεπερνά τα σύνορα της χώρας. Σύμφωνα με το περιοδικό «Επίκαιρα», αυτό έχει ως συνέπεια τα πολιτικά κόμματα να διατάσσονται με άξονα και αυτή την παγκόσμια αναμέτρηση, επιλέγοντας στρατόπεδο ή ακόμα και επιλεγόμενα τα ίδια από τους ξένους αντιπάλους. Το σκηνικό παραπέμπει κατά κάποιο τρόπο στη γνωστή ταινία «Matrix». Αυτό που φαίνεται δεν είναι αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει. Το παράδοξο είναι η επιλογή των συμμαχιών. Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του περιοδικού, ο Αντώνης Σαμαράς παρά την αρχική σκληρή αντιμνημονιακή και αντιγερμανική του στάση, φαίνεται να έχει επιλέξει στην παρούσα φάση να παίξει το γερμανικό χαρτί, συντασσόμενος με το Βερολίνο, παρ’ όλη την αρνητική στάση των Γερμανών έναντι της Ελλάδας. Οι Γερμανοί, από την πλευρά τους, προωθούν ένα σχέδιο μακροχρόνιας «εγκατάστασης» στην Ελλάδα, επιχειρώντας να ελέγξουν τη χώρα. Σε αυτή τους την επιδίωξη, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, εντάσσεται η προώθηση συγκρότησης ενός νέου πολιτικού σχηματισμού, ενός «ευρωπαϊκού κόμματος», στο οποίο θα επιχειρήσουν να συστεγάσουν όλα τα ερείσματα που έχουν οικοδομήσει σε επίπεδο πολιτικών προσώπων. Βλέποντας την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και πιθανολογώντας ανάλογη τύχη της ΝΔ, ευνοούν τη δημιουργία ενός κόμματος στο οποίο θα συγκεντρωθούν οι παλαιοί και νέοι πολιτικοί «φίλοι» του Βερολίνου υπό τον τίτλο ενός φιλοευρωπαϊκού σχήματος. Σύμφωνα με τα «Επίκαιρα», η επανεμφάνιση του Κώστα Σημίτη, μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί. Με δύο από τους στενούς φίλους και συνεργάτες του επί κυβερνήσεών του, τον Λουκά Παπαδήμο και τον Γιάννη Στουρνάρα, να κυριαρχούν στην πρόσφατη μνημονιακή περίοδο από τις θέσεις του πρώην πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών αντίστοιχα, η παρέμβαση Σημίτη συμπληρώνει ακόμα μία ψηφίδα στο παζλ του γερμανικού σχεδιασμού. Θεσμική άλωση Οι Γερμανοί δεν αρκούνται στην επιχείρηση διαμόρφωσης και ελέγχου του πολιτικού τοπίου. Προχωρούν και στην απόπειρα μετάλλαξης του θεσμικού πλαισίου της χώρας, στην ουσία, της μορφής του πολιτεύματος. Όχημά τους η επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, μέσω της οποίας θέλουν να απαλλαγούν από «εμπόδια» όπως το Συμβούλιο της Επικρατείας ή το Ελεγκτικό Συνέδριο ή ακόμα και η ίδια η… Βουλή, ώστε οι δραστηριότητές τους στη χώρα να μην «σκοντάφτουν» στις θεσμικές δικλίδες ελέγχου του κράτους, να μην συναντούν ούτε καν κοινοβουλευτικό έλεγχο. Η αναφορά του βουλευτή Επικρατείας και πρώην προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Χαράλαμπου Αθανασίου, κατά την ομιλία του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη και αξίζει μια προσεκτική ανάγνωση: «Το λέω ως προβληματισμό, χωρίς καμία διάθεση να πάρω θέση αυτή τη στιγμή ή να μειώσω οποιονδήποτε, ότι η διάταξη του άρθρου 60 του Συντάγματος, που λέει ότι οι βουλευτές έχουν απεριόριστη ελεύθερη γνώμη, μέχρι πού πάει; Είναι χωρίς όρια; Ποια είναι τα όρια που διαγράφει το Σύνταγμα και περιορίζει αυτό το δικαίωμα; Είναι τα όρια του άρθρου 29 του Συντάγματος των οργανωμένων κομμάτων. Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα να παίρνει στα όριά του στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα αποφάσεις και να ανατρέπονται από μεμονωμένα άτομα, τη στιγμή που είναι αποφάσεις καταστατικού με προγραμματισμό. Ούτε είναι σωστό αυτό που λέγεται “είμαι εκπρόσωπος του έθνους”. Ναι, κύριε, είσαι εκπρόσωπος και σε βγάζει ο λαός αλλά σ’ ένα πρόγραμμα που σε επιλέγει ως ικανότερο μεταξύ πολλών ικανών μόνο και μόνο για να εφαρμόσεις το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω αυτά τα θέματα να τα δούμε στην αναθεώρηση του Συντάγματος, γιατί δεν είναι δυνατόν να αλλοιώνονται έτσι οι πλειοψηφίες των κομμάτων». Υπερατλαντικό φλερτ Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, έχει κάνει μια εμφανή γεωπολιτική στροφή, η οποία φαίνεται εντυπωσιακή αλλά έχει την εξήγησή της. Σύμφωνα με τα «Επίκαιρα», η Κουμουνδούρου εδώ και καιρό, ήδη πριν τις εκλογές, κοιτά προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αλλά και η άλλη πλευρά του Ατλαντικού κοιτά προς την Κουμουνδούρου. Η προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ από τους Αμερικανούς εδράστηκε στην εκτίμηση ότι ως πολιτικός σχηματισμός είναι «εξελίξιμος» και ότι αποβάλλοντας τις ακραίες εκφάνσεις των συνιστωσών, σταδιακά μετακινούμενο προς το Κέντρο, θα μετατραπεί σ’ ένα σοσιαλδημοκρατικού χαρακτήρα κόμμα. Η Ουάσινγκτον, βλέποντας ότι επί χρόνια εκτοπίζεται από τους Γερμανούς στην εσωτερική μάχη επιρροής, με το Βερολίνο να έχει και να «κρατά» πρόσωπα σε μεγάλη έκταση, εξέτασε το ενδεχόμενο προσέγγισης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, παρά τον αντιαμερικανισμό της Αριστεράς, προσφέρεται και ως «εργαλείο» κρούσης κατά των Γερμανών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, για την ακρίβεια η ηγετική του ομάδα, ανταποκρίθηκε στο άνοιγμα θεωρώντας ότι στην παρούσα φάση το ευρωπαϊκό «χαρτί» ταυτίζεται με τη γερμανική επιβολή, η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τις αναλύσεις ανώτατων Ευρωπαίων αξιωματούχων, η επανεκλογή Ομπάμα στο προεδρικό αξίωμα επαναπροσαρμόζει τη στρατηγική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου απέναντι στη διαχείριση του ελληνικού προβλήματος, ενώ φαίνεται να οδηγεί σε επαναχάραξη και το στρατηγικό σχεδιασμό του Βερολίνου. Έγκυρες κοινοτικές πηγές αναφέρουν στα «Επίκαιρα» πως μπορεί να κινηθούν το επόμενο διάστημα το Βερολίνο και η Άνγκελα Μέρκελ ως απάντηση στην «επεκτατική» οικονομική στρατηγική Ομπάμα: Είτε να επιχειρήσουν μία κίνηση ρελάνς, υιοθετώντας τις προτάσεις για την έκδοση ευρωομολόγου στο πλαίσιο αμοιβαιοποίησης του χρέους με επιβολή σκληρών όρων είτε να σκληρύνουν ακόμη περισσότερο τη στάση τους απέναντι στην Αθήνα. Κοινοτικοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι το σενάριο «Ιφιγένεια» για τη χώρα μας έχει επανέλθει στο προσκήνιο, στη λογική της «τιμωρητικής» τακτικής που πρεσβεύει κυρίως το υπουργείο Οικονομικών στη Γερμανία, με το δίδυμο Σόιμπλε-Ρέσλερ να αυτονομείται ενόψει εκλογών.

Στριπτίζ για καλό σκοπό

Ηθοποιός από τους πιο διακριτικούς ο Λίαμ Νίσον. Με την έννοια ότι είχε μεν τις φανταχτερές χολιγουντιανές σχέσεις του (Τζούλια Ρόμπερτς, Ελεν Μίρεν, Μπρουκ Σιλντς), αλλά μετά τον γάμο του με τη Νατάσα Ρίτσαρντσον δεν υπήρχε τίποτε στην προσωπική του ζωή που να προκαλεί μιντιακό ενδιαφέρον, παρά μόνο το τραγικό γεγονός του θανάτου της συζύγου του σε δυστύχημα. Φρόντιζε η δημοσιότητα να αφορά τους ρόλους του - διαλεγμένους στην πλειονότητά τους. Μακριά πάντα από τα «παιχνίδια» με τον μιντιακό κανιβαλισμό, ανήκει στον μικρό «θίασο» των διάσημων ηθοποιών με χολιγουντιανή καριέρα που την έχουν προφυλάξει από τα διαβρωτικά οξέα της έκθεσης των προσωπικών τους και άλλα παρόμοια καραγκιοζιλίκια. Για όλους αυτούς τους λόγους δεν θα μπορούσε να σκεφτεί η Ντε Τζενέρις καλύτερη ανδρική, χολιγουντιανή προσωπικότητα από τον Λίαμ Νίσον για να «πουλήσει» ακριβά έναν δημόσιο «αυτοεξευτελισμό» του. Για ιερό σκοπό. Την ενίσχυση της έρευνας κατά του καρκίνου του στήθους. Η σκηνή που προσφέρθηκε στο κοινό προς «ξεκοκάλισμα», το δημόσιο στριπτίζ του Νίσον, είχε κατ' αρχήν την προσεκτική αποστείρωση του χιούμορ, ώστε να μην προσβληθεί το βλέμμα του φιλοθεάμονος από τον ερεθιστικό ιό της «κλειδαρότρυπας». Βγήκε στο πλατό με ροζ - κυλοτί μπουρνούζι και ένα ασύμβατο με τη φυσιογνωμία του θηλυπρεπές νάζι, σαν να εκτελεί καρναβαλική παντομίμα. Κατόπιν το βγάζει και αυτό και μένει με ένα σλιπάκι σε εκτυφλωτικό φούξια που βρίσκεται σε άκρως περιπαικτική αντίθεση με το σφραγισμένο από όλες τις συνέπειες του χρόνου γυμνό σώμα του - 60χρονος και δεν το κρύβει. Λένε πως όταν ο σκοπός είναι ιερός ο εξευτελισμός εξαγνίζει. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ο υψηλός συμβολισμός της πράξης του Νίσον. Πολύ περισσότερο όταν προέβη σε αυτή με πλήρη συναίσθηση ότι απέναντί του υπάρχει ένα κοινό εθισμένο στον κανιβαλισμό. Παγκόσμιο. Σε αυτό απευθυνόταν άλλωστε. Ούτε ο ίδιος ούτε πολύ περισσότερο η τετραπέρατη Ντε Τζενέρις, που ήταν η οικοδέσποινα της εκπομπής, έχουν την ελάχιστη αφέλεια να παραγνωρίζουν τους βουλιμικούς αυτοματισμούς που έχει αποκτήσει το φιλοθέαμον πλήθος. Σε αυτούς απευθύνθηκαν. Απροκάλυπτα. Ειδάλλως δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον ούτε θα πούλαγε ο γυμνός Νίσον. Γιατί εν προκειμένω ο Νίσον πρόσφερε εαυτόν ως κανιβαλικό έδεσμα, με επιπλέον «γαστριμαργικό» στοιχείο της προσφοράς του το γεγονός ότι σε όλη του την καριέρα είχε αποφύγει να είναι ακριβώς αυτό. Ωστόσο, η υπέρβαση των προσωπικών και κοινωνικών κανόνων γίνεται θεμιτή όταν υπάρχει ο υπέρτατος στόχος. Μπορεί ως ηθοποιός να υποδυόταν έναν ρόλο. Εχει κατ' επανάληψη γδυθεί στην οθόνη. Ομως στη συγκεκριμένη περίπτωση η σκηνοθεσία τον παρουσίαζε σαν ένα κομμάτι διάσημο κρέας. Κατέλυσε έτσι μέσα σε μια στιγμή έναν βασικό κανόνα της δικής του ζωής, αλλά και όσων έχουν απομείνει να ανατριχιάζουν με τον μιντιακό κανιβαλισμό. Σαχλές αμερικανιές; Κι όμως πολύ διδακτικές. Και η ίδια η Ντε Τζενέρις ανήκει στη σχολή της αυτοέκθεσης για έναν «ανώτερο σκοπό» - από εκείνους που έσπασαν τον «κώδικα της σιωπής» του Χόλιγουντ για τις ερωτικές προτιμήσεις των σταρ, ανακοινώνοντας τις δικές της. Με επίγνωση ότι τον κανιβαλισμό δεν τον τρέφει παρά το ενοχικό σύνδρομο που προκαλούν η υποκρισία και η απόκρυψη. Και δεν είναι διόλου τυχαίο ότι σε τέτοια περιβάλλοντα «ευδοκιμούν» και ο καρκίνος και το AIDS. Π.Διαμαντάκου

Κροίσοι

Κροίσοι παίρνουν τα λεφτά και τρέχουν
Μεγιστάνες της Γηραιάς Ηπείρου σπεύδουν πανικόβλητοι να διασώσουν τις περιουσίες και τις επιχειρήσεις τους

Λένε ότι δύο πράγματα είναι βέβαια σε αυτή τη ζωή, ο θάνατος και οι φόροι. Tο πρώτο φυγείν αδύνατον, το δεύτερο όμως δεν είναι αναπόφευκτο αν είσαι κροίσος. Το 1% του πληθυσμού που θέλει να πληρώνει 0% στην Εφορία παίρνει τα λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) και τρέχει εκεί όπου δεν απειλούνται η περιουσία και οι επενδύσεις του. Οι τρόποι είναι πολλοί και κάποιοι νόμιμοι: μετανάστευση σε χώρες με χαμηλούς συντελεστές, εγκατάσταση κεφαλαίων σε φορολογικούς παραδείσους, λογαριασμοί σε εξωχώριες εταιρείες. Αλλά στην ευρωζώνη της κρίσης, το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό. «Η μεγάλη έξοδος των πολύ πλουσίων, κάνει τη μεσαία τάξη και τους φτωχούς ακόμη πιο φτωχούς» λέει στο «Βήμα» ο Νίκολας Σάξον, βρετανός συγγραφέας του «Οι άνθρωποι που λήστεψαν τον κόσμο» και τακτικός αρθρογράφος στον «Guardian».



Η υπόθεση του Μπερνάρ Αρνό, που έκανε τέτοιο θόρυβο στη Γαλλία την περασμένη εβδομάδα, είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου. Ηδη 5.000 πάμπλουτοι αλλά όχι τόσο διάσημοι Γάλλοι έχουν μεταναστεύσει στο γειτονικό Βέλγιο για να μην πληρώσουν τον φόρο του 75% που ετοιμάζεται να επιβάλει η Σοσιαλιστική κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ στα πολύ υψηλά εισοδήματα, άνω του 1 εκατ. ευρώ.
Κατά μέσον όρο, η περιουσία αυτών των φορολογικών εμιγκρέδων υπολογίζεται σε 20-30 εκατ. ευρώ. Σταγόνα στον ωκεανό, αν συγκριθεί με τα 10 τρισ. δολάρια - τέσσερις φορές το ΑΕΠ της Γαλλίας - που κρύβονται σε υπεράκτιους λογαριασμούς, πολύ μακριά από την Εφορία στο Παρίσι.
Παρόμοια κινητικότητα φυγής ανθρώπων, και κυρίως κεφαλαίων, παρατηρείται σε όλη την «κόκκινη» ζώνη του ευρώ. Η κρίση διώχνει τους κροίσους μακριά από τις προβληματικές οικονομίες και την πολιτική αβεβαιότητα. Πού τους στέλνει; Σύμφωνα με τη γαλλική «Le Figaro», «Βέρνη και Λονδίνο ανταγωνίζονται για το ποιος θα πάρει τους περισσότερους φορολογικούς εξορίστους». Και ενώ ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον είναι έτοιμος να τους «στρώσει το κόκκινο χαλί», οι Ελβετοί παίζουν το παιχνίδι σε πολύ χαμηλούς τόνους.
Οπως πάντα. Η Ελβετία ήταν, είναι και θα είναι ο υπ' αριθμόν 1 προορισμός για όσους θέλουν να σιγουρέψουν τα λεφτά τους στην Ευρώπη. Χιλιάδες έχουν μπει στο λεγόμενο «σύστημα forfait» που επιτρέπει σε ξένους να μεταναστεύουν στην Ελβετία μέσω ειδικής φορολογικής μεταχείρισης.
Λιχτενστάιν, Μονακό και Ανδόρα είναι ακόμα παράδεισοι του tax free. Οι μισές βρετανικές εταιρείες έχουν την έδρα τους στο Μονακό. Πολλοί Γερμανοί έχουν φυγαδεύσει τα χρήματά τους στο Λιχτενστάιν.
Χώρες-μέλη της ΕΕ όπως το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και η Αυστρία ήταν γερά μέσα σε αυτό το παιχνίδι, αλλά το αβέβαιο μέλλον του ευρώ έχει αποδυναμώσει τη θέση τους.
Στη δεκαετία του 1980, 200 πολυεθνικές εταιρείες ίδρυσαν στο Βέλγιο με πρωτοβουλία της χώρας τα λεγόμενα Coordination Centers, που έδιναν στις εταιρείες δυνατότητες μειωμένης φορολόγησης. Τώρα, στην πρωτεύουσα της ΕΕ, οι πάντες γκρινιάζουν για την άδικη, χαμηλή φορολογία στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Οι πολύ πλούσιοι δεν έχουν πατρίδα και το χρήμα πηγαίνει εκεί όπου του φέρονται καλύτερα. Αυτό είναι θέσφατο στον καπιταλισμό. Πόσω μάλλον που στον παγκοσμιοποιημένο 21ο αιώνα η τεχνολογία επιτρέπει στους μεγιστάνες να διοικούν τις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις τους από οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. Γιατί να μένουν κολλημένοι σε μια χώρα, όμηροι ενός φορολογικού συστήματος που δεν εξυπηρετεί πια τα συμφέροντά τους;
Κάποιοι μιλάνε για το φαινόμενο της «απόσχισης του μεγάλου πλούτου από τα έθνη-κράτη» της ΕΕ. Λένε ότι οι σύγχρονοι πλουτοκράτες μοιάζουν με τους Βρετανούς στην αποικιοκρατική Ινδία: μπορούν να ζουν σε ένα μέρος και να το εξουσιάζουν χωρίς να είναι αυτή η πατρίδα τους.

Πριν από την κρίση, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έκαναν τα στραβά μάτια για τις φορολογικές ακροβασίες των πλούσιων υπηκόων τους. Τώρα που τα κρατικά ταμεία έχουν αδειάσει, κυνηγάνε κάθε ευρώ που μπορούν να φορολογήσουν.
Εχθρός σε αυτό το μέτωπο είναι οι ελβετικές τράπεζες. Η Γερμανία, η Βρετανία και η Αυστρία έχουν συνάψει διμερείς συμφωνίες τύπου «Ρούμπικ» (σ.σ.: από τον ομώνυμο κύβο, που για να βρεθεί η λύση χρειάζονται πολύ συγκεκριμένες κινήσεις) για τη φορολόγηση αδήλωτων κεφαλαίων από τις χώρες τους, που είναι κατατεθειμένα σε ελβετικές τράπεζες. Καμία από αυτές τις συμφωνίες δεν έχει τεθεί ακόμα σε ισχύ.
«Η Ελλάδα διαπραγματεύεται μια παρόμοια συμφωνία αυτή τη στιγμή, αλλά τα μυθικά δεκάδες δισ. ευρώ των ελλήνων φοροφυγάδων δεν θα βρεθούν ποτέ. Αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών; Αρση απορρήτου; Αποκλείεται. Δεν θα εισπράξετε τίποτα από την Ελβετία» μας λέει ο Σάξον.
Για πολλούς, ακόμη και η νόμιμη φοροαποφυγή, όπως η μετανάστευση σε χώρες με πιο φιλικό φορολογικό καθεστώς, δεν είναι ηθική. «Αυτή η συμπεριφορά στερεί έσοδα από την κυβέρνηση και οδηγεί στην υπερφορολόγηση πολιτών που είναι συνεπείς. Επιπλέον προκαλεί άδικη αναδιανομή του φορολογικού βάρους από τους πλουσίους στη μεσαία τάξη και τους φτωχούς» λέει στο «Βήμα» ο Μάρτιν Σάλιβαν, οικονομολόγος και συγγραφέας δύο βιβλίων για τη φορολογική μεταρρύθμιση στην Ευρώπη. Στον αντίποδα, υπάρχουν μερικοί κροίσοι πρόθυμοι να δείξουν κοινωνική αλληλεγγύη, με φορολογικό πατριωτισμό. Ναι, ακόμη και στην πατρίδα του Αρνό.
Ανάμεσα στους Γάλλους που λένε ότι είναι δίκαιο να σηκώσουν μεγαλύτερα βάρη λόγω της τεράστιας περιουσίας τους είναι η γηραιά κληρονόμος του οίκου καλλυντικών L'Oreal Λιλιάν Μπετανκούρ, ο επικεφαλής της πετρελαϊκής Total Κριστόφ ντε Μαρζερί, ο επικεφαλής της τράπεζας Societe Generale Φρεντερίκ Ουντεά και ο επικεφαλής της αεροπορικής Air France-KLM Ζαν-Σιρίλ Σπινετά.
Ιταλοί μεγιστάνες προσφέρθηκαν επίσης να συνεισφέρουν για να κλείσει κάπως η μαύρη τρύπα στον προϋπολογισμό του Μάριο Μόντι. Σε αυτούς συγκαταλέγονται ο Μάρκο Τρονκέτι Προβέρα της Pirelli, ο Ντιέγκο Ντέλα Βάλε της Tod's και ο Πάολο Σκαρόνι της Eni.

Τζον Κρίστενσεν
«Τέτοια ανισότητα έχουμε να δούμε από τη Γαλλική Επανάσταση»

«Η κρίση του ευρώ προκάλεσε μαζική έξοδο του μεγάλου πλούτου από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το αποτέλεσμα είναι τρομακτικό: η κοινωνική ανισότητα έχει φτάσει σε επίπεδα που έχει να τα δει η Ευρώπη από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο Τζον Κρίστενσεν, διευθυντής του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης (TJN) στη Βρετανία.
«Φοροαποφυγή και φοροδιαφυγή έχουν πάρει επικές διαστάσεις. Υπολογίζουμε ότι κοστίζει 3,1 δισ. δολάρια τον χρόνο σε χαμένα φορολογικά έσοδα για τα κράτη.
»Οι οικονομίες μας υποφέρουν γιατί ο πλούτος έχει συγκεντρωθεί στα χέρια μιας μικροσκοπικής ελίτ, η οποία αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στην κοινωνία. Το βάρος για να κλείσουν οι τρύπες στα ελλείμματα πέφτει στις πλάτες των χαμηλών εισοδημάτων που βλέπουν τους φόρους να αυξάνονται και το κοινωνικό κράτος να συρρικνώνεται.
»Τα χαμένα φορολογικά έσοδα είναι βάσει των υπολογισμών μας τεράστια. Είναι τόσο μεγάλα που θα έκαναν σημαντική διαφορά στα δημοσιονομικά πολλών χωρών.
»Υπολογίζουµε ότι τουλάχιστον 21-32 τρισ. δολάρια (15,4-24,7 τρισ. ευρώ) ιδιωτικού πλούτου κρύβονται σε φορολογικούς παραδείσους, χωρίς να έχουν δηλωθεί για να φορολογηθούν. Μερικές χώρες είναι πιο ευάλωτες σε αυτό, ανάµεσά τους και η Ελλάδα.
»Μπορεί να σας εκπλήξει αυτό, αλλά ο μεγαλύτερος παίκτης στο παγκόσμιο σύστημα των φορολογικών παραδείσων είναι η χώρα μου, η Βρετανία. Είναι φορολογικός παράδεισος από μόνη της. Πολλοί Ελληνες μη μόνιμοι κάτοικοι Βρετανίας («non-domiciled») γλιτώνουν φόρους λόγω ειδικών προνομίων, ενώ διαχειρίζεται το 50% του παγκόσμιου συστήματος των offshore εταιρειών
Της Ε.Μητροπούλου

Τρισδιάστατος εκτυπωτής όπλων η άλλως η επιστήμη στην υπηρεσίας της παράνοιας

Mέχρι τώρα οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές είχαν συνδεθεί με μικρής σημασίας project. Πιο πολύ ο κόσμος το έβλεπε ως ένα επίτευγμα της τεχνολογίας που είχε μεν προοπτικές αλλά δύσκολα θα μπορούσε να αλλάξει την καθημερινότητα μας. Τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον.

Η Defense Distributed όμως φιλοδοξεί να αλλάξει πλήρως την άποψη μας αυτή. Πρόκειται για μια ομάδα Αμερικανών πολιτών η οποία ανάρτησε στο site Indiegogo το Wiki Weapon Project.

Το Wiki Weapon Project είναι μια προσπάθεια για τον σχεδιασμό και τη δημιουργία πλήρως λειτουργικών πυροβόλων όπλων μέσω τρισδιάστατης εκτύπωσης. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, δεν είναι απαραίτητο τα όπλα αυτά να έχουν την ίδια αντοχή με τα μεταλλικά. Στο βαθμό όμως που θα μπορούν να ρίξουν έστω και μία σφαίρα, θα έχουν πετύχει το στόχο τους.

Αν και μόλις πλησίασαν την συγκέντρωση του ποσού που χρειάζονται το Indiegogo, πάγωσε το project, η ομάδα συνεχίζει να δέχεται χρήματα μέσω PayPal και Bitcoin. Μάλιστα δεδομένου ότι το ποσό που ζητάνε είναι μόνο 20.000 δολάρια, το πιθανότερο είναι ότι θα καταφέρουν να προχωρήσουν.

Αν πράγματι η προσπάθεια τους ευοδωθεί, τότε σίγουρα θα υπάρξει επανάσταση σε ό,τι αφορά την παραγωγή, κυκλοφορία και χρήση όπλων. Ο καθένας θα μπορεί να κατεβάζει δωρεάν ένα σχέδιο από το Internet και να φτιάχνει μόνος του τα όπλα που θέλει. Όπλα που ενδεχομένως να μην μπορούν να γίνουν καν αντιληπτά από τα ειδικά μηχανήματα των αεροδρομίων καθώς θα είναι φτιαγμένα από πλαστικό.

Επιπλέον, στο βαθμό που τα σχέδια αυτά θα είναι open source, είναι βέβαιο ότι θα δημιουργηθεί μια τεράστια κοινότητα ερασιτεχνών και μη η οποία θα φροντίζει για τη συνεχή εξέλιξη και βελτίωση τους. Αν κρίνουμε δηλαδή από την αντίστοιχη πορεία των εφαρμογών ανοιχτού κώδικα, δεν αποκλείεται τα «σπιτικά» όπλα που θα δούμε να κυκλοφορούν σε λίγο διάστημα να ξεπερνούν σε ποιότητα και δυνατότητες ακόμη και εκείνα που παράγουν μεγάλες βιομηχανίες.
Περισσότερα στο http://youtu.be/AQ6Q3BfbVBU

Το ναρκωτικό των φτωχών

Σκηνές που προκαλούν τρόμο και κόβουν την ανάσα διαδραματίζονται στο κέντρο της Αθήνας. Μόνο με τη λέξη «ζόμπι» θα μπορούσε να παρομοιάσει κανείς τους χρήστες του ναρκωτικού shisha, το οποίο κάνει θραύση στη χώρα μας.

Την «κοκαΐνη των φτωχών», όπως αποκαλείται το νέο παραισθησιογόνο ναρκωτικό που έχει κατακλύσεις τις πιάτσες του θανάτου, μπορεί κάποιος να την προμηθευτεί με τρία ευρώ τη δόση. Δημιουργείται σε αυτοσχέδια εργαστήρια που μπορεί να βρίσκονται ακόμα και σε άλση της πρωτεύουσας.
Βασικά συστατικά για την παρασκευή του συγκεκριμένου ναρκωτικού είναι τα υγρά μπαταρίας αυτοκινήτου, η χλωρίνη και ένας τύπος κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης.

Το δυνατό παραισθησιογόνο μετατρέπει τον χρήστη για τουλάχιστον 20 ώρες σε ένα πολύ επιθετικό άτομο, με τεράστια δύναμη και υπερκινητικότητα.

Ανάμεσα σε αυτούς που κάθε φορά ρισκάρουν τη ζωή τους όταν έρχονται σε επαφή με τους χρήστες της συγκεκριμένης ουσίας, είναι και οι διασώστες του ΕΚΑΒ
«Πριν από ένα μήνα συναντήσαμε στην Ομόνοια έναν άντρα που είχε κόψει και τα δύο του χέρια. Το αίμα έτρεχε ποτάμι αλλά εκείνος δεν καταλάβαινε τίποτα. Αν και έχανε αίμα δεν έδειχνε σημάδια αδυναμίας, ήταν στην τσίτα και άρχισε να μας βρίζει» δηλώνει ο γενικός γραμματέας του συλλόγου εργαζομένων του ΕΚΑΒ Αλέξης Κιτσόπουλος.

Ο υπεύθυνος τμήματος μοτοσικλετιστών του ΕΚΑΒ Κυριάκος Σιδηρόπουλος εξηγεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων που έκαναν ηρωίνη και πέρασαν στο shisha και σήμερα δεν τους αναγνωρίζει καθώς έχουν μείνει μισοί.

Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες του ΚΕΘΕΑ οι χρήστες του shisha γερνούν σε διάστημα έξι μηνών. Τις ζημιές που προκαλεί στον οργανισμό τους η ηρωίνη σε 20 χρόνια, το shisha τις προκαλεί σε ελάχιστο διάστημα.

Αρχικά το πρόσωπο και το σώμα του χρήστη γεμίζουν πληγές, η απώλεια βάρους είναι άμεση, το δέρμα γεμίζει ρυτίδες, τα δόντια σαπίζουν, ενώ καίγεται το λίπος στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα άνθρωποι 25 και 30 ετών να μοιάζουν αποστεωμένοι, ετοιμοθάνατοι, κάτι σαν ζωντανοί νεκροί.


Στα πλαίσια μιας καμπάνιας ενάντια στα ναρκωτικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες και συγκεκριμένα το γραφείο του σερίφη στο Multnomah County του Ore, συνέλλεξε και παρουσίασε φωτογραφίες με χρήστες σκληρών ναρκωτικών, όταν συνελήφθησαν για πρώτη φορά και αργότερα. Σκοπός της καμπάνιας είναι να σοκάρει τους νέους, δείχνοντας τους την ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν οι ουσίες αυτές. Θα δείτε ακόμα και ελκυστικά άτομα, που δυστυχώς η χρήση ναρκωτικών τους μεταμόρφωσε σε ερείπια. Μερικοί από τους χρήστες φωτογραφήθηκαν ξανά μόλις κάποιους μήνες μετά και άλλοι κάποια χρόνια μετά την πρώτη τους σύλληψη, η διαφορά όμως είναι σε κάθε περίπτωση εμφανέστατη. Τα ναρκωτικά καταπόνησαν πολύ τον οργανισμό των χρηστών και τα καταστροφικά αποτελέσματα είναι ορατά με μια μόνο ματιά. Από πεσμένα δόντια και γήρανση, μέχρι σημάδια στα πρόσωπά τους τα οποία έχουν προκληθεί από τους ίδιους.
Οι φωτογραφίες αυτές αποτελούν μέρος ενός 48λεπτου ντοκιμαντέρ, το οποίο ονομάζεται “From Drugs to Mugs”.